Oude (on-)bekende
19 mei 2022 - Saint-Sever, Frankrijk
Donderdag, 19 mei
Dag 65: Mont de Marsan - Saint Sever - 19,5 km - 1609,5 km
Gisterenmiddag, toen ik ‘uitverkend’ was en terug op de refuge, tikte iemand op de deur. Je kunt je mijn verbazing voorstellen toen het mevrouw Parlevite bleek. Haar man Jacques was inmiddels huiswaarts gekeerd. Toen ze begon te praten vroeg ik of ze weer iets langzamer wilde spreken. Zodat de woorden de ruimte krijgen om de afstand tussen mijn oren en mijn hersens af te leggen en daar verwerkt kunnen worden. Nou, ik moet zeggen dat ze niets veranderd is. Verder nog 2 Franse mannen, die vanaf hier hun reis van vorig jaar gaan voortzetten. En een Iers/Engelse fietser Niall. Die had grote dorst, want op het heetst van de dag gefietst. Ik met hem mee! Naar een soort Engelse pub. Hij aan de pint, ik nog een klein biertje. We zaten op het terras en de zon draaide onder de parasol op mijn fris gewassen lijfje. Binnen no time was ik een otter. Dus naar binnen. Na nog twee pints voor Niall en een colaatje voor mij, was het 7 uur en mochten we eten bestellen. De zalmburger smaakte behoorlijk goed.
Terug in de refuge bleek een verjaardag te worden gevierd. Nog even aangesloten, maar keurig op tijd lag iedereen te rusten. Geen last van snurkers gehad, gelukkig.
Hier nog even een foto van de voorkant van het pand.
Niet denderend geslapen; de warmte kon niet uit het pand. Ondanks open ramen bleef de warmte hangen.
Rond 6 uur gingen mensen opstaan, met name de twee Fransen. Ik probeer dan nog wel te slapen, maar om half 7 gooide ik de handdoek in de ring. Even voor half 8 was ik onderweg.
De route liep de eerste 3 kilometer langs een uitvalsweg van Mont de Marsan. Geen fluit aan:
Maar na een tijdje werd de omgeving aantrekkelijker.
Na 8 km was daar het dorp Benquet, met bakkertje etc. Ze willen daar wel weten dat de Voie de Vézelay door hun dorje loopt.
Op de foto’s is goed te zien dat het vandaag bewolkt is. Bij de meteo is dat ook duidelijk.
Net na Benquet stond dit middeleeuwse kerkje. Onderweg kwam ik Parlevite tegen en het Belgische stel dat ik in Bourriot Bergonce had leren kennen: René en Maria Madeleine. Iedereen op weg naar de refuge in Saint Sever.
Op deze foto kun je de kerk van Saint Sever terugvinden.
De sleutelcode halen en het betalen geschiedt bij het Office du Tourisme. Daar kon je pas om 2 uur terecht. Dus waar het kan zitten.
Net voor St Sever de Ardour over:
Gevolgd door een lange, langzame en warme stijging. Nog even een kwartiertje wachten voor het OdT en na betaling van €13 kreeg ook ik de sleutelcode.
Mijn kamer heeft 8 bedden (4 stapelaars), waar vannacht 5 mensen slapen. Het zal me benieuwen.
De douche heb ik gehad, de wasmachine heeft voor me gedraaid. Tijd dus voor de verkenning 😉.
Zoeken is niet zo heel moeilijk, als je weet waar je kijken moet.
Prettige donderdagavond gewenst!
je houdt nog steeds vast aan een strak dagpatroon en vaste rituelen. Lijkt me een uitstekende optie om je plannen te kunnen uitvoeren en voltooien.
Alvast Bonne route voor morgen.
Groeten, Bert.
Ontbijt/sanitair/lopen/douchen/wassen/eten/slapen herhaal
Wij lopen momenteel in de Harz, behoorlijk op en neer, maar krijg steeds meer bewondering voor jouw prestatie! Hartelijke groet, Cora
Op dit moment zit je waarschijnlijk aan de maaltijd. Laat het je goed smaken en een mooie dag morgen toegewenst.
Waar eindigt jouw láátste etappe?
Spaanse grens?
Groet Huub
Ben je weer bij. 😉 wens je mooie laatste wandeldagen.