Meseta, dag 2
28 april 2023 - Castrojeriz, Spanje
Vrijdag, dag 85
Hornillos - Castrojeriz -20 km - 2058 km
Wat een bijzondere dag is dit. Het begint met het bericht dat ons vijfde kleinkind Riff is geboren. Moeder en zoon maken het gelukkig goed. Vader ook hoor! We zijn dolblij met dit nieuwe wondertje en we hopen dat hij opgroeit tot een mooie wereldburger.
Dan weer terug in de bubbel van dit verhaal. Gisteravond bij het eten gezellig zitten keuvelen met een stel uit Zweden en een Navajo-paar uit Amerika. De camino trekt vogels van allerlei pluimage. Dat bedoel ik figuurlijk, voordat iemand een onjuiste conclusie trekt.
Vanochtend om 6 liep iemands wekker af. Ikzelf gebruik nu geen wekker. Dat is voor mij geen probleem zolang hij of zij dan ook maar in de benen komt. Helaas, Dus was ik nummer 1 in de badkamer en in de keuken voor het ontbijt. Om 7 uur op straat om eerst met de opgeluchte grootmoeder te spreken.
Het was nog schemerig en daardoor ook heel mooi en bijzonder. Ik heb wat foto’s gemaakt maar of de sfeer overkomt weet ik niet.
In Hontanas even koffie gedronken en met het jonge ouderpaar gefacetimed. Ook Riff even toegesproken.
Daarna kwam de groep Brabo’s in beeld; in 2019 toen ik mijn eerste stukje liep, kwam ik na de Belgische plaats Namen 4 Nederlandse dames uit De Rips tegen. We hebben een paar dagen samen gelopen. Vorig jaar in Frankrijk heb ik Ineke en Thea opnieuw ontmoet. Ik aan de wandel en zij op de fiets. De andere dames waren om hun moverende redenen niet meer op camino.
Dit jaar zou het wonder zich opnieuw voltrekken. Arno, de man van Ineke, ook op de fiets en Harrie, de man van Thea, in de ‘volgauto’. Ik had al een Nederlandse wagen gezien en bij de ruïne van een oud klooster stond hij geparkeerd.
Ik erop af en ja hoor, ik was aan het goede adres. We hebben samen bij een stalletje zitten kletsen totdat de fietsers aankwamen.
We hebben een gezellig half uurtje gedeeld, maar we moesten allemaal verder. De volgende afspraak, met Monique, is in De Rips. Ik op pad en daar kwamen de fietsers langs:
Castrojeriz was nog maar een half uurtje lopen.
Het dorp ligt onder de ruïnes van een oud kasteel. Bijna in het dorp zag ik mijn Japanse vriend Yamada strompelen. Hij had pijn in zijn zij. Ik gaf hem het waterflesje dat ik net van Harrie had meegekregen met de suggestie dat helemaal leeg te drinken en liep met hem mee naar de eerste de beste herberg. Er was plaats voor hem en hij ging rusten. Zelf wilde ik iets hogerop in het dorpje proberen een plaatsje te krijgen. In een tuin zaten de 4 Brabo’s limonade te tanken. Gauw een foto van het viertal gemaakt voor dit blog.
Vlnr Arno, Thea, Ineke en Harrie.
In Castrojeriz een plek gevonden en natuurlijk een biertje:
Morgen een nieuw avontuur.
Een hele mooie vrijdagavond gewenst!!!
Prachtige foto’s weer!
Goede tocht nog en tot in de Rips 🤗🍀
Gezellige avond en mooie foto’s! 👌🏼
Mooie dag gehad lees ik, met allerlei ontmoetingen, top!! Geniet van je avond en morgen een goeie start!!
Succes weer morgen.
Bompa en bomma van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleinkind!