Een lange rechte weg

Vrijdag, dag 92

León - San Martín del Camino - 26 km - 2225 km

Belofte maakt schuld; de foto’s van de binnenkant van de kathedraal komen de volgende keer wanneer ik deze Camino loop. Siësta en afspraken om te eten gooiden de boel in de war.

Ik heb met Frederic en Peter gezellig zitten tafelen en kletsen:

Een verblijf in een hotelkamer is toch wel even heel iets anders: eigen badkamer, handdoeken, lakens op het bed. Kortom ik heb uitgeslapen tot kwart voor 7 en was om half acht weer op pad. Bij het Museum van de stad

stond een standbeeld. Ik een fietspelgrim gevraagd om even een foto te maken:
Zit ik net, staat daar ineens de vrouw van de Nederlandse bus-tourist die ik gisteren tegenkwam. Ja, zei ze, we hebben het gisteren nog uitgebreid in de groep besproken, wat u allemaal vertelde. Het moet niet gekker worden; sta ik straks bekend als ‘die Nederlandse pelgrim van León’. Nog even een beeldje van de stad met tegenlicht.
De Camino Francès, die ik loop, is tegenwoordig een voetpad naast de doorgaande weg N120. Vroeger natuurlijk een karrenpad, nu een veelgebruikte tweebaansweg. Tot nu toe valt me dat wat tegen. Dat geraas naast je.
Gelukkig zijn er ook momenten dat het pad afwijkt, of dat je zaken ziet die toch de moeite van de foto waard zijn:
Er zijn ook hele lelijke gebouwen die opvallen:

Frederic was eerder weggegaan dan ik. Hij had per abuis een slaapzaal geboekt in León en daarom was hij eerder wakker. Ik zag hem hier in San Martín. Het lopen was hem niet tegen gevallen en hij hoopt de tocht wandelend te kunnen vervolgen. Met gebruik van de rugzak-koerier.

Na de gebruikelijke zaken, wasbeurten, zijn we naar een resto gelopen voor een lichte lunch (omelet champignons). En natuurlijk:

Mooie vrijdagavond gewenst!!