Van waterput naar waterput

Zaterdag, 14 mei

Dag 60: La Réole - Brouqueyran - 23,5 km - 1498,5 km 
 

Vanmorgen reed Christiane ons terug naar La Réole. Ze reed als een maniac, maar we zijn toch heelhuids op de markt afgeleverd. Daar moest ze zelf zijn, dus deze pelgrim de stad in voor een bankoverval. Daarna op de markt ingeslagen voor de lunch en toen de brug over de Garonne over:

Die is niet meer open voor autoverkeer vanwege het gewicht, maar ik ben er veilig overheen gekomen. Nog even een blik op La Réole en door:

Bij een paar huizen stond een waterput; geen idee of dat ding nog in gebruik is . En ik ga het niet uitproberen.
Het landschap hier verandert wel, veel minder wijnbouw.

Volgende gehucht weer een waterput:

Tja, ook maar weer een foto er aan gewaagd.

In Savignac was de winkel open. Dat betekent koffie kopen. Er kwamen nog twee pelgrims aan; een Belgisch stel uit West-Vlaanderen. Ze waren dit jaar in Périgueux gestart en hoopten de tocht naar Santiago af te kunnen maken. Bijzonderheid was wel dat hij voor haar een karretje had vervaardigd. Dat ontzag haar zwakke rug, was het verhaal. 

Het ging op steile bospaden ook goed. Later vroeg ik me af hoe dat op die paadjes bergaf ging. Want ik had geen rem gezien.

Weer verder en warempel, een waterput:

Zo wordt de pelgrimshand toch snel gevuld, zeker als je er even later nog eentje tegenkomt.

Vandaag is uw waterputtertje te gast op een heus chateau: Chateau Mirail in Brouqueyran.

En laat daar op het terrein óók nog een waterput staan:

Zoals de echte kasteelheren onder jullie weten, ontvang je je gasten niet met bier. Nee die bied je water of limonade aan:

Ben benieuwd wat het avondeten wordt.

Ik wens jullie een prachtige zaterdagavond toe!